Rynek Nowego Miasta zwany obecnie Placem Wolności wytyczono w 1823 roku.
Był placem targowym, miejscem postoju dla licznych konnych zaprzęgów. Na ośmiobocznym rynku były 4 studnie, z których korzystali okoliczni mieszkańcy. Wodą z nich pojono też konie.
Pod placem do dziś zachowały się pozostałości po jednej z tych najstarszych publicznych studni. Jej żeliwny, zdobiony stojak z ręcznym wahadłem do czerpania wody stał przed budynkiem, w którym pierwotnie była szkoła, potem magistrat,
a obecnie jest siedziba Muzeum Archeologicznego. Pod jezdnią zachowała się obszerna komora, w której najpewniej był mechanizm pompowy zasilany silnikiem.
Z czasem bowiem ręczne studnie w Łodzi zastępowano mechanicznymi, napędzanymi silnikami na gaz, naftę czy też prąd. W zachowanej podziemnej komorze studni nie ma już pompy i silnika. Na jednej ze ścian pozostał jedynie fragment żeliwnego elementu studziennego mechanizmu. Podziemna komora
z czasem była powiększana, ma obecnie kilkanaście metrów sześciennych.
Wizerunki studni z Placu Wolności bez trudu odnajdziemy na starych zdjęciach Łodzi, pocztówkach z przełomu XIX/XX wieku. Ujęcia wody zaznaczone jest też na starych mapach. W archiwach Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Łodzi zachowały się również plany z naniesioną dokładną lokalizacją wszystkich podziemnych ujęć.
Oprócz studni znajdującej się przy obecnym budynku Muzeum Archeologicznego można było jeszcze czerpać wodę z ujęć ulokowanych przed budynkiem dawnego ratusza (obecnie siedziba Archiwum Państwowego w Łodzi) oraz przy ulicach: Pomorskiej i Nowomiejskiej. Jak wynika z Centralnej Bazy Danych Geologicznych miały one głębokość nieco ponad 50 metrów.
W latach 30 – tych XX wieku na Placu Wolności przy ulicy Nowomiejskiej pojawiła się studnia – fontanna wykonana przez uczniów Szkoły Rzemiosł Towarzystwa Salezjańskiego w Łodzi. Nieczynna przez wiele lat, została odrestaurowana przez ZWIK i ponownie oddana do użytku w 2004 roku. Wypływająca z fontanny woda nadaje się do picia, gdyż pochodzi bezpośrednio z miejskiej sieci wodociągowej.
